Author : Krzysztof Dresler

Kilka tygodni temu, zainspirowany tematyką dorocznego Kongresu EFPA POLSKA, postanowiłem podjąć wyzwanie i samodzielnie podejść do egzaminu na certyfikat EFPA ESG Advisor. I oto, z dumą donoszę, że zdałem egzamin w poniedziałek, 13 listopada.   To dla mnie duże wydarzenie. Dlatego chciałem się z Wami tym podzielić. Oto piękny dowód potwierdzający mój intelektualny triumf! 😊     Postanowiłem też – zgodnie z najnowszą rekomendacją naszej Prezeski Marioli Szymańskiej – CARING IS SHARING…KNOWLEGE, czyli TROSKA OZNACZA DZIELENIE SIĘ …WIEDZĄ, podzielić się z Wami częścią mojej nowej wiedzy.   Temat jest obszerny i wymagał ode mnie solidnego wysiłku i zaangażowania w naukę. ESG i Zrównoważony Rozwój to kwestie o globalnym zasięgu, które na pierwszy rzut oka mogą wydawać się abstrakcyjne i trudne do uchwycenia. A dziś króluje konkret. Często patrzymy z pewnym dystansem na nowe regulacje ponadnarodowe, uznając, że instytucje unijne, czy ponadnarodowe poruszają się na poziomie abstrakcji i definicji, które trudno zastosować do rzeczywistości.  Przykładem może być Agenda 2030, przyjęta przez ONZ w 2015 roku. Miała to być strategiczna mapa rozwoju świata do 2030 roku, obejmująca 17 Celów Zrównoważonego Rozwoju (Sustainable Development Goals). Niemniej jednak, coroczny Raport Zrównoważonego Rozwoju od trzech lat nie notuje widocznego postępu w realizacji tych celów. To może wydawać się zniechęcające, ale czy to oznacza, że cele są zbyt abstrakcyjne, a my nie wiemy, jak się za nie zabrać?   O tym problemie szerzej napisałem w artykule: „Świat 2030 z perspektywy 5P”. LINK: TU      Czy więc, w obliczu ogromnych wyzwań i ogólnego sceptycyzmu co do możliwości ich osiągnięcia, możemy sobie pozwolić na rezygnację z tematu ESG i zrównoważonego rozwoju?  Otóż nie. Zdecydowane nie!   ESG staje się coraz bardziej wymierny dzięki regulacjom dotyczącym taksonomii. Niewiele osób zdaje sobie z tego sprawę, gdyż kwestie związane z klimatem i środowiskiem zostały lekko przymrożone przez pandemię COVID, a następnie agresję Rosji na Ukrainę.  Jednak ESG i taksonomia nabierają tempa i mocno się ukonkretniają, niezależnie od tego, jaki mamy stosunek do tematu. Jeśli dla przykładu weźmiemy tylko wskaźniki środowiskowe (Environmental), mamy do czynienia z konkretnymi kryteriami oceny ESG: 

• Wskaźniki emisji gazów cieplarnianych (GHG), które mierzą ilość emisji CO2 i innych gazów cieplarnianych produkowanych przez firmę. 
• Intensywność emisji, czyli ilość emisji gazów cieplarnianych w przeliczeniu na jednostkę produkcji lub przychodu. 
• Udział energii odnawialnej, czyli procent zużywanej energii pochodzącej z źródeł odnawialnych. 
• Zużycie wody, czyli pomiar ilości zużywanej wody w procesach produkcyjnych. 
• Wskaźniki odpadów, czyli pomiar ilości wytworzonych i utylizowanych odpadów. 

Koncentrując się na pierwszym z wymienionych wskaźnikach emisji gazów cieplarnianych, korzystając z Protokołu GHG (Greenhouse Gas Protocol – jednego z najbardziej renomowanych narzędzi do raportowania, określającego standardy i wytyczne dotyczące identyfikacji, pomiaru i zarządzania emisjami gazów cieplarnianych) – mamy do czynienia z trzema zakresami pomiaru:  Zakres 1 – najbardziej oczywisty, obejmuje bezpośrednie emisje gazów cieplarnianych związane z działalnością firmy, takie jak emisje z procesów produkcyjnych, systemów grzewczych, pojazdów i maszyn firmy, czy emisje z odpadów generowanych przez firmę.   Jasne. Trujesz – twój rating ESG jest niższy, ale to jeszcze nie jest koniec.  Zakres 2 – mniej oczywisty, ale z intuicyjnym uzasadnieniem, obejmuje pośrednie emisje gazów cieplarnianych związane z wytworzeniem energii zużywanej przez firmę. To emisje, powstałe przy produkcji energii elektrycznej, pary i ciepła, zakupionej i zużywanej przez firmę, czyli  

• Emisje z elektrowni, z których firma kupuje energię elektryczną,  
• Emisje z zakupionej pary i ciepła.  

To już wyzwanie. Jakość wytwarzania energii przez elektrociepłownie ma wpływ na rating mojej firmy, bo jestem konsumentem energii w łańcuchu wartości.   Nie, nie, to nie koniec. Jest jeszcze zakres 3 – niespodzianka – który obejmuje pozostałe emisje związane z działalnością firmy, które są wynikiem działań podmiotów zewnętrznych. Są to emisje, które są związane z całym łańcuchem dostaw i cyklem życia produktu, w tym: 

• Emisje z dostawców i kontrahentów,
• Emisje z transportu zewnętrznego,
• Emisje z użycia produktów przez klientów,
• Emisje z utylizacji i recyklingu produktów.

Włączenie zakresu 3 do taksonomicznej oceny firmy, sprzedającej produkt na rynek, oznacza uwzględnienie pełnego jej otoczenia, w tym dostawców i poddostawców, a także wprowadzenie odpowiedzialności w cyklu życia produktu, jak również po jego zakończeniu, poprzez recykling.  Jak widzimy, zaczyna się robić konkretnie. Nawet bardzo konkretnie, bo dla jednolitego rynku europejskiego jesteśmy istotnym dostawcą i podstawowym operatorem transportowym. Jeśli więc nasze floty nie będą podlegać procesom dekarbonizacji, nie będzie taryfy ulgowej tylko wypadniemy z rynku transportowego, bo rating ESG w tym względzie nie będzie wskazówką tylko zerojedynkowym procesem decyzyjnym.  ESG to trzy filary: Environmental (Środowisko), Social (Społeczność) oraz Governance (Zarządzanie) i często przez pryzmat tych obszarów patrzymy na wskaźniki do mierzenia celów ESG. Należy jednak pamiętać, że są jeszcze wskaźniki przekrojowe, czyli cross-cutting, do których zaliczamy m. in. opomiarowania procesu zarządzania całym łańcuchem dostaw, co oznacza ocenę praktyk związanych z ESG u wszystkich uczestników łańcuchu dostaw.  W EFPA wyczuwamy istotne zmiany rynkowe. Można by rzecz: Czujemy wiatr!   Certyfikat EFPA ESG EDVISOR to styk Fundacji EFPA i regulacji w zakresie ESG i zrównoważonego rozwoju.  Misją EFPA jest promowanie i upowszechnianie międzynarodowych standardów zawodowych w praktyce, szczególnie planistów i doradców finansowych. Dlatego rozszerzenie dostępnych certyfikatów o EFPA ESG ADVISOR należy odbierać, jak uznanie wagi i istotności zagadnień ESG i Sustainability. Jako grono profesjonalistów musimy antycypować trendy i reagować proaktywnie na nadchodzące wyzwania regulacyjne.   Podczas prac nad aktualizacją Kodeksu Etyki EFPA w ubiegłym roku, Komitet Etyki EFPA Polska, któremu przewodzę, zastanawiał się, jak uczynić kodeks bardziej konkretnym, jednocześnie nie tracąc z oczu ponadczasowego charakteru pewnych zapisów. W rezultacie wyodrębniliśmy kluczowe, ponadczasowe wartości, pozostawiając konkretne działania jako wskazówki do pożądanych zachowań.  Kompetencje i doskonałość zawodową uznaliśmy za kluczowe wartości. Z tego względu z dumą podkreślamy wagę Certyfikatów EFPA, które nie tylko potwierdzają wiedzę i wysokie kwalifikacje, ale są również nasycone uniwersalnymi wartościami, takimi jak bezstronność, uczciwość, rozwaga czy rzetelność.  Z perspektywy pożądanych zachowań musimy jasno stwierdzić, że obecnie panuje era ciągłego kształcenia (ang. life long learning, LLL). Aby być w stanie rozwijać się i sprostać nowym wyzwaniom, w tym związanym z zrównoważonym rozwojem, musimy nieustannie dążyć do doskonalenia naszych kompetencji zawodowych i być świadomi granic naszej wiedzy i umiejętności. Kluczem do podniesienia jakości świadczonych usług jest umiejętne wykorzystanie posiadanych kwalifikacji, z należytą starannością, aby zwiększyć prestiż i zaufanie do tych certyfikatów, a w konsekwencji, do nas samych.  Certyfikat EFPA ESG Advisor to kolejny krok na mapie kamieni milowych mojego rozwoju osobistego. Uważam, że nasz rozwój się zatrzyma, gdy edukacja nie stanie się procesem na całe życie. A my musimy być stale życiowo użyteczni. Dlatego zachęcam do potwierdzania swoich kompetencji egzaminami. Miejsce na certyfikat na ścianie już czeka!